اقتصاد بر باد رفته دهه ۹۰ به روایت آمار/ از تورم ۶۰ درصدی تا کشیدن ترمز سرمایه‌گذاری/ رشد ۸۰۰ درصدی قیمت مسکن
سه شنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۴۸
کد مطلب: 878813
اقتصاد بر باد رفته دهه ۹۰ به روایت آمار/ از تورم ۶۰ درصدی دولت گذشته تا کشیدن ترمز سرمایه‌گذاری
گروه سیاسی جهان نيوز: دهه 90 به علت ناکارآمدی‌ها و ترک فعل‌های بی‌شمار دولت موسوم به تدبیر و امید از رشد اقتصادی محروم شد و میانگین رشد اقتصادی 0.6 درصد به ثبت رسید. جهش‌های شدید نرخ ارز و تورم‌های مستمر بالا و تحقق تورم 60 درصدی، عدم تأمین واکسن در دوره کرونا، تشدید بیکاری در کشور، افت سرمایه‌گذاری خارجی، رشد فزاینده حجم نقدینگی و ثبت نرخ رشد نقدینگی 40 درصدی، تورم عدم ساخت مسکن و جهش‌های قیمتی بخش ساختمان در دوره روحانی و کاهش درآمد سرانه ایرانیان در این دوره زمانی تنها لیست کوتاهی از خسارت‌های دولت حسن روحانی است که این روزها وی از آنها به عنوان هدایایی برای دولت سیزدهم یاد می‌کند.
به گزارش ایران، وضعیت دولت تحویل داده شده توسط روحانی در سال 1400 در مقایسه با وضعیت پایان دولت دهم در سال 92 نشان می‌دهد که روحانی میراثی از مجموعه‌ای از ناکارآمدی‌ها را بر جای گذاشته است. در دولت احمدی‌نژاد تورم 38 درصد، نرخ رشد نقدینگی 29 درصد و میانگین رشد اقتصادی 2.05 درصدی تجربه شد که در مقایسه با وضعیت تحویل دولت روحانی به دولت سیزدهم، به‌مراتب وضعیت بهتری بوده است. همچنین به لحاظ نابرابری، دولت روحانی کشور را در وضعیت نامطلوبی قرار داد؛ ضریب جینی به عنوان شاخصی برای سنجش نابرابری در دولت روحانی و عدم اتخاذ سیاست‌های حمایتی از اقشار کم‌درآمد روندی صعودی را طی کرد. در حالی که در دولت احمدی‌نژاد به دلیل اجرای سیاست هدفمندی یارانه‌ها شاخص نابرابری بشدت در کشور کاهش یافت و توزیع درآمد نیز نسبتاً بهبود یافت.
تورم 60 درصدی دولت گذشته
روحانی سال ۱۳۹۲ با برخی شعارهای انتخاباتی از جمله کنترل تورم، رأی کسب کرد و اواسط مرداد سال ۱۳۹۲ دولتش را تشکیل داد. با کنترل شرایط توسط دولت روحانی، تورم کل سال ۱۳۹۲ در حد 34.7 درصد شد. برای سال ۱۳۹۳ روحانی وعده داده بود تورم را در محدوده ۲۵ درصد کنترل می‌کند ولی عملاً نرخ تورم تا 15 درصد کاهش چشمگیر پیدا کرد. روحانی در ۴ سال اول خود، اقدام به استقراض از بانک‌ها کرد و در ادامه به بانک مرکزی اجازه داد به بانک‌ها وام بدهد. پس از آن دولت اعلام کرد ما از بانک مرکزی وام نگرفتیم. البته دولت از بانک مرکزی وام نگرفت در حالی که از بانک‌ها استقراض کرد و در مرحله بعد، بانک‌ها از بانک مرکزی استقراض کردند. بر این اساس است که نقدینگی ۴۷۰ هزار میلیارد تومان آخر دوره دولت دهم، در پایان دولت اول روحانی به ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافت، یعنی نقدینگی حدود ۳ برابر شد و دولت تلاش کرد منابع مورد نیاز را از طریق بانک‌ها تأمین کند. دولت روحانی در دوره اول با بهره‌گیری از ابزارهای مقطعی همچون افزایش نرخ بهره بانکی، موفق شد نرخ تورم را موقتاً تک‌رقمی کند؛ با این حال بی‌توجهی دولت به اصلاح اساسی ساختارهای اقتصاد باعث شد، کاهش تصنعی تورم با جرقه بازگشت تحریم‌های امریکا از بین رفته و دولت روحانی را رکورددار بزرگ‌ترین تورم دو دهه اخیر کندو باعث کوچک شدن سفره های مردم شود.
کشیدن ترمز سرمایه‌گذاری
در یک دهه گذشته تشکیل سرمایه و تولید ناخالص داخلی کشور با رشدهای پایین و بعضاً منفی روبه‌رو بوده است. نتایج عدم ثبات در شرایط اقتصاد کلان به دلیل ناکارآمدی و بی‌برنامگی دولت گذشته در کاهش سرمایه‌گذاری و تولید و همچنین ترغیب فعالان اقتصادی به فعالیت‌های سفته‌بازانه در دهه 90 قابل مشاهده است. بر اساس آمارهای بانک مرکزی، متوسط نرخ رشد یک دهه اخیر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص کل، ماشین‌آلات و ساختمان طی دوره 1391 تا 1400 به‌ترتیب معادل 6.9-، 9.1- و 5.2- درصد بوده است. البته بر اساس آمار بانک مرکزی سال 1401 میزان سرمایه‌گذاری یا همان تشکیل سرمایه ثابت ناخالص با رشد 6.7 درصدی، رکورد این شاخص را زده است. موردی که روحانی همواره سعی داشت بر آن تأکید کند، بلد بودن زبان دنیا و نوید ارتباطات اقتصادی - سیاسی با جهان بود، اما فارغ از کارنامه سیاسی که مشخص شد بلد بودن زبان دنیا، تنها بلوف بود، دولت در این زمینه در حوزه اقتصاد رفوزه شد. شاهد این مدعا هم میزان سرمایه‌گذاری خارجی به روایت بانک مرکزی است. با آنکه میزان سرمایه‌گذاری خارجی در سالهای 90 و 91 در اوج تحریم‌های نفتی و هسته‌ای بیش از 4 میلیارد دلار در سال بود اما پس از برجام روندی نزولی به خود گرفت به طوری که سال 95 به 3 میلیارد و 223 میلیون دلار و سال 96 به 2 میلیارد و 430 میلیون دلار رسید. این عدد سال 96 به رقم ناامید‌کننده یک میلیارد دلار هم رسید.
بی‌اعتنایی به خانه‌دار کردن مردم
در دولت روحانی نه‌تنها خانه خریدن، بلکه اجاره یک واحد مسکونی هم برای بخش قابل توجهی از مردم آرزو شد. سال 92 میانگین هر مترمربع واحد مسکونی در شهر تهران حدود 4 میلیون تومان بود و در طول دوره وی مسکن نزدیک به 800 درصد افزایش قیمت را تجربه کرد. کارشناسان دلیل اصلی این رشد 800 درصدی قیمت مسکن را توقف نهضت تولید و عرضه مسکن مهر و بی‌اعتنایی دولت به خانه‌دار کردن مردم می‌دانند. در این سال‌ها نقل و انتقال واحدهای کوچک و قدیمی‌ساز همواره روند صعودی داشته است.
کاهش درآمد ملی سرانه
شاخص درآمد ملی سرانه، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که برای نشان دادن وضعیت اقتصادی یک کشور به کار می‌رود و بهبود این شاخص بیانگر وضعیت مناسب خانوارها، بنگاه‌های اقتصادی و بخش‌های مختلف است. درآمد سرانه در یک دهه اخیر از 9.2 میلیون تومان در سال 90 به ازای هر نفر در سال 98 به 4/8 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 90) کاهش یافته است. این یعنی درآمد مردم در یک دهه اخیر نه‌تنها افزایش نداشته که کاهش هم یافته است. مرکز آمار در حالی این ارقام را اعلام کرده که اصلی‌ترین دلیل این بحران، تورم فزاینده سالهای اخیر بوده است.
چند سوال دارم
1- ايا دولت روحاني 8 سال نمي گفت دولت قبل از هيج كدامتان صدادر نمي امد
2-زمان روحاني آيا حسرت دوران احمدي نژاد را نمي خورديد
3- در زمان احمدي نژاد دلار هزار تومان شد سه هزار و چهارصد اين همه به اون فحاشي كرديد ولي دولت رحاني دلار را 10 برابر افزايش دادآيا صدايتان درآمد
4- اگر در اين دولت دلار بشود 320 تومان تاره شده مثل زمان روحاني
در زمان احمدي نژاد پرايد 7 ميليون بود در پايان دوره اش شد 20 ميليون در واقع روحاني پرايد را 20 ميليون تحويل گرفت موقع رفتنش شد 200 ميليون يعني ده برابر بازم حسرت دوران روحاني را بخوريم
سر راحت ببالین میزام اما بگو ببینم اگه اینجوره که میگی چرا دوباره اینها فعال شدن و میخوان وارد سیاست بشن با این حرفت که امکان نداره بتونن پس حرفی بزن که مستند به واقعیت و میدان باشه نه حرف
کسی دیگران را نقد میکنه که خودش چند تا کار خوب و اساسی انجام داده باشه و رضایت مردم را حاصل کرده باشه ! سوال شما چه میزان رضایت مردم را نسبت به گذشته حاصل کردید ؟؟؟!
